W Banku Ludowym w Kępnie od dnia 26 stycznia 1899 r. do 1903 r. był członkiem zarządu jako podskarbi. Od 1903 r. do śmierci
w dniu 16 marca 1918 r. był dyrektorem Banku. Urodził się w 1861 r. w Kórniku. Jego ojciec Walenty był rzeźbiarzem i złotnikiem.
W 1880 r. uzyskał maturę z wyróżnieniem. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie w Berlinie. Tam też uzyskał doktorat z medycyny. W wyniku nasilającej się polityki represji w stosunku do Polaków porzucił świetnie zapowiadającą się karierę naukową i powrócił do Wielkopolski. Jako rzecznik solidaryzmu społecznego i propagator pracy organicznej działał jako lekarz w Obornikach, Poznaniu, Jaraczewie. Ostatnie 19 lat swego życia pracował w Kępnie. Mieszkańcy Kępna i okolicy bardzo go cenili. Prócz funkcji pełnionych w BL był w Kępnie prezesem zarządu Towarzystwa Przemysłowców Polskich, członkiem zarządów: Towarzystwa Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Towarzystwa Śpiewaków oraz Towarzystwa Czytelni Ludowych. Był też organizatorem i członkiem Rady Nadzorczej drukarni Spółkowej w Kępnie, w której wydawano „Nowego Przyjaciela Ludu” oraz „Gazetę Wrocławską” przeznaczoną dla Polaków we Wrocławiu. Dr Józef Trzciński był wielkim społecznikiem i patriota polskim. Pochowany został na cmentarzu rzymskokatolickim w Kępnie. Pogrzeb jego przekształcił się w wielką manifestację ludności polskiej. Uczestniczyły w nim wszystkie stany miasta, a szczególnie najbiedniejsi, dla których był prawdziwym ojcem gdyż nie pobierał od nich za leczenie żadnych opłat. Pomnik – nagrobek został zbudowany ze składek społeczeństwa kępińskiego, gdyż rodzinie nie zostawił żadnych oszczędności.

Bibliografia:
Kanicki Tadeusz: 100 lat Spóldzielczego banku Ludowego w Kępnie (1899 - 1999), Poznań 1999

Przygtowała: Daria Fronk