W Banku Ludowym w
Kępnie od dnia 26 stycznia 1899 r. do 1903 r. był członkiem
zarządu jako podskarbi. Od 1903 r. do śmierci
w dniu 16 marca 1918
r. był dyrektorem Banku. Urodził się w 1861 r. w Kórniku. Jego
ojciec Walenty był rzeźbiarzem i złotnikiem.
W 1880 r. uzyskał
maturę z wyróżnieniem. Następnie studiował medycynę na
Uniwersytecie w Berlinie. Tam też uzyskał doktorat z medycyny. W
wyniku nasilającej się polityki represji w stosunku do Polaków
porzucił świetnie zapowiadającą się karierę naukową i powrócił
do Wielkopolski. Jako rzecznik solidaryzmu społecznego i propagator
pracy organicznej działał jako lekarz w Obornikach, Poznaniu,
Jaraczewie. Ostatnie 19 lat swego życia pracował w Kępnie.
Mieszkańcy Kępna i okolicy bardzo go cenili. Prócz funkcji
pełnionych w BL był w Kępnie prezesem zarządu Towarzystwa
Przemysłowców Polskich, członkiem zarządów: Towarzystwa Pomocy
Naukowej im. Karola Marcinkowskiego, Towarzystwa Gimnastycznego
„Sokół”, Towarzystwa Śpiewaków oraz Towarzystwa Czytelni
Ludowych. Był też organizatorem i członkiem Rady Nadzorczej
drukarni Spółkowej w Kępnie, w której wydawano „Nowego
Przyjaciela Ludu” oraz „Gazetę Wrocławską” przeznaczoną dla
Polaków we Wrocławiu. Dr Józef Trzciński był wielkim
społecznikiem i patriota polskim. Pochowany został na cmentarzu
rzymskokatolickim w Kępnie. Pogrzeb jego przekształcił się w
wielką manifestację ludności polskiej. Uczestniczyły w nim
wszystkie stany miasta, a szczególnie najbiedniejsi, dla których
był prawdziwym ojcem gdyż nie pobierał od nich za leczenie żadnych
opłat. Pomnik – nagrobek został zbudowany ze składek
społeczeństwa kępińskiego, gdyż rodzinie nie zostawił żadnych
oszczędności.
Bibliografia:
Kanicki Tadeusz: 100 lat Spóldzielczego banku Ludowego w Kępnie (1899 - 1999), Poznań 1999
Przygtowała: Daria Fronk
|